ناسا در تصمیمی عجیب، دو کاوشگر ساخته‌شده برای سیارک‌ها را پرتاب نمی‌‌کند

این ماموریت ژانوس نام داشت و قرار بود سال گذشته کاوشگرها به‌صورت محموله‌ای روی فضاپیمای بسیار بزرگ‌تر سایک Psyche پرتاب شوند و به سوی یک سیارک غنی از فلز با عرض ۱۴۰ مایل (۲۲۵ کیلومتر) که نام آن هم سایک بود، پرواز کنند. مشکلات و تست ناموفق نرم‌افزاری در فضاپیمای سایک مدیران ناسا را بر آن داشت تا این پروژه را به مدت یکسال به تعویق بیندازند.  

یک هیئت بازبینی مستقل نیز که برای تجزیه‌و‌تحلیل دلایل تاخیر در پرتاب سایک تشکیل شده بود، مشکلات نرم‌افزاری فضاپیما و نقاط ضعف آن را در طرح آزمایشی قبل از پرتاب شناسایی کرد. با بررسی دقیق‌تر، هیئت بازبینی تشخیص داد که آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، که ماموریت سایک را مدیریت می‌کرد، با مشکلاتی در حوزه نیروی کار مواجه است. تشدید این مشکلات به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹، این تیم تحقیقاتی را بسیار تحت فشار قرار داده بود.   

سایک اکنون برای پرتاب در ماه اکتبر با موشک فالکون هوی اسپیس ایکس به سکو بازگشته است، اما قرار نیست ماموریت ژانوس انجام شود.

ژانوس برای پرواز به سمت دو سیارک دوتایی -متشکل از دو جسم نزدیک به هم- طراحی شده بود که دور خورشید می‌چرخیدند. سایک هنوز می‌تواند به مقصد سیارکی خود برسد و ماموریت را انجام دهد، اما موقعیت سیارک‌هایی که توسط ژانوس مورد هدف قرار گرفته بودند، نسبت به سال گذشته در منظومه شمسی بسیار تغییر کرده است. آن‌ها دیگر آن‌قدر دور از خورشید نیستند که برای دو کاوشگر ژانوس در دسترس باشند.

در نهایت، ژانوس قربانی تاخیر ماموریت پروژه سایک و محدودیت‌های شدید بودجه در ناسا شد. اکنون به تیم ژانوس دستور داده شده است که کاوشگرها را غیرفعال کند. 

وقتی پول تعیین‌کننده است

دانشمندان ناسا می‌گویند این آژانس فرصت‌ها و الزامات بالقوه مختلفی را برای ماموریت‌های جایگزین در مورد کاوشگرهای ژانوس در نظر گرفته است. با این حال با توجه به منابع محدود در حال حاضر هیچ‌یک از گزینه‌ها پیگیری نخواهد شد. 

ناسا استفاده از کاوشگرهای دوقلوی ژانوس را برای ماموریت‌های آینده،‌ در صورت تامین بودجه، رد نکرده است. با این حال دانشمندان ناسا می‌گویند هیچ برنامه‌ای برای استفاده از این فضاپیما درحال‌حاضر وجود ندارد.