زنان و دختران خون‌ریزی‌های شدید قاعدگی را جدی بگیرند

به گزارش گروه دانش و فناوری، عاطفه گرگین به مناسبت فرارسیدن ۲۸ مه(هفتم خرداد) روز جهانی بهداشت قاعدگی درباره در تعریف خون‌ریزی‌های شدید قاعدگی، این مسئله را ناشی از یکی از انواع اختلالات قاعدگی دانست و گفت: منظور از خون‌ریزی شدید قاعدگی این است که دوره خون‌ریزی عادت ماهانه طولانی‌تر و یا حجم خون‌ریزی بیش از حد نرمال باشد.

وی افزود: در واقع اگر خون‌ریزی بیش از هفت روز طول بکشد یا با از دست دادن بیش از ۸۰ میلی‌لیتر خون طی دوره قاعدگی همراه باشد به طوری که خانم طی یک ساعت ناچار به تعویض مکرر تامپون یا پد باشد و یا خون‌ریزی با دفع لخته‌های خون بزرگ همراه باشد در این وضعیت با منوراژی یا خون‌ریزی شدید قاعدگی مواجه‌ایم.

این فلوشیپ لاپاراسکوپی پیشرفته در ارتباط با میزان شیوع منوراژی بیان کرد: خونریزی زیاد قاعدگی یا منوراژی پدیده‌ای بسیار شایع است و حدود یک سوم زنان خونریزی شدید قاعدگی را تجربه می‌کنند. منوراژی، بسته به علت، می‌تواند حاد یا مزمن باشد و طیف متنوعی از علل می‌توانند باعث بروز این عارضه شوند.

وی درباره علل معمول خون‌ریزی‌های شدید قاعدگی توضیح داد: وجود میوم و یا پولیپ در رحم، اندومتریوز، آدنومیوز و سرطان آندومتر می‌توانند باعث بروز منوراژی شوند. تخمک‌گذاری نامنظم یا سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، استفاده از آی یو دی، عوارض بارداری مانند سقط جنین یا بارداری خارج رحمی از دیگر علل خون‌ریزی شدید قاعدگی است.

گرگین ادامه داد: همچنین، کم‌کاری تیروئید و اختلالات انعقادی، اختلالات عملکرد یا تعداد پلاکت و استفاده از داروهای ضدانعقاد مانند هپارین از دیگر علل احتمالی منوراژی است. بیماری التهابی لگن و عفونت‌های انتقال‌یابنده از راه ارتباط جنسی نیز می‌تواند باعث این عارضه شود. افزون بر این‌ها، گاهی استرس‌های شدید جسمی و روانی نیز می‌تواند باعث شود فرد خون‌ریزی شدید قاعدگی را تجربه کند.

وی درخصوص راه‌های تشخیص علل منوراژی بیان کرد: گام نخست در تشخیص، گرفتن شرح حال دقیق پزشکی فرد، شامل بیماری‌های گذشته و حال، سابقه جراحی، تاریخچه بارداری، داروهای مصرفی، روش پیشگیری از بارداری، وضعیت چرخه قاعدگی از جمله تاریخ شروع دوره، مدت خونریزی و میزان خونریزی (کم، متوسط، سنگین یا در حد لکه بینی) است.

عضو تیم تخصصی مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا افزود:سپس، باید معاینه لگنی و مقعدی انجام شود که تا اطمینان حاصل شود که منشأ خونریزی دستگاه تناسلی تحتانی (واژن یا سرویکس) است یا رکتوم و همچنین، بررسی شود که آیا علائم عفونت‌های مقاربتی وجود دارد یا خیر. همچنین، لازم است تست پاپ اسمیر برای رد کردن خون‌ریزی زیاد پریودی با منشأ نئوپلازی، آزمایش بارداری برای رد احتمال سقط یا بارداری خارج از رحمی و بررسی هورمون‌های تیروئید برای تشخیص کم‌کاری تیروئید درخواست شود.

گرگین ادامه داد: اقدام تشخیصی مهم دیگر انجام سونوگرافی لگنی است که نخستین روش برای تشخیص ناهنجاری‌های رحمی و مشکلات مربوط به تخمک‌گذاری است. هیستروسکوپی برای مشاهده داخل رحم، بیوپسی اندومتر در افراد بالای ۳۵ سال یا در موارد شک به سرطان آندومتر یا هایپرپلازی آتیپیکال یا بدخیمی‌ها، سونوهیستروگرافی و MRI دیگر اقدامات تشخیصی‌اند که می‌توانند برای یافتن علت منوراژی کمک‌کننده باشند.

وی در خصوص راه‌های درمان منوراژی با اشاره به اینکه درمان مناسب بر اساس علت عارضه انتخاب می‌شود توضیح داد: در مواردی از درمان‌های دارویی مانند قرص‌های ضد التهاب مثل مفنامیک اسید و یا قرص‌های ضدبارداری با ترکیبات پروژستینی استفاده می‌کنیم.

گرگین افزود: برای درمان فیبروم نیز می‌توانیم آگونیست‌های آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) را تجویز کنیم که چرخه قاعدگی را متوقف می‌کنند و اندازه فیبروم‌ها را کاهش می‌دهند. البته این داروها فقط برای دوره کوتاهی (کمتر از ۶ ماه) استفاده می‌شوند و تأثیر آنها بر فیبروم‌ها موقتی است و پس از قطع مصرف دارو، فیبروم ها معمولاً به اندازه اولیه خود بر می‌گردند.

به گفته این جراح و متخصص زنان و زایمان، درمان‌های جراحی از جمله برداشتن فیبروم‌ها یا پولیپ‌های رحمی، برداشتن رحم یا هیسترکتومی در خانم‌هایی که تمایلی به دریافت درمان دارویی و نیز، قصد بارداری ندارند و تخریب اندومتر (لایه داخلی رحم) با استفاده از تکنیک گرما نیز از جمله دیگر راه‌های درمانی این عارضه است.

گرگین یادآور شد: دختران و زنان جامعه باید نسبت به تغییرات سیکل‌های قاعدگی خود هشیار باشند و در صورتی که پریودهای غیرعادی داشتند و این تغییرات ادامه‌دار بود، حتماً به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.

انتهای پیام