غذاهای دریایی می‌تواند راهکاری برای رفع سوء تغذیه، بیماری‌ها و تغییرات اقلیمی باشند

غذاهای دریایی چه مزیت‌هایی برای انسان، زمین و اقتصاد دارند؟

گزارش جدید از سوی مجموعه  «ارزیابی غذای آبی»  منتشر شده است؛ نهادی با بیش از ۱۰۰ دانشمند از سراسر جهان، که روی حوزه غذاهای دریایی جهت سنجش و توسعه سیستم‌های غذایی سالم، پایدار و متساوی تمرکز دارد.  غذاهای دریایی از تنوع بسیار بالایی برخوردار هستند و حدود ۲۲۰۰ گونه قابل صید در کنار ۶۰۰ گونه قابل پرورش را شامل می‌شوند. این منابع معمولاً ارزش غذایی بالاتری دارند و غنی از مواد مغذی هستند. همچنین استفاده از آن‌ها به تولید کمتر گازهای گلخانه‌ای منتهی می‌شود و تاثیر کمتری روی آب و خاک در مقایسه با گوشت بدست آمده از گونه‌های پرورش یافته در خشکی دارند.

با این حال دانشمندان معتقد هستند که دولت‌ها، اهمیت غذاهای دریایی را نادیده گرفته‌اند و به اندازه کافی نسبت به آن‌ها، توجه ندارند. مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد که چنین منابعی غنی از مواد مغذی، مخصوصاً ویتامین ب-۱۲ و امگا-۳ هستند؛ درحالی که در مناطقی از آفریقا و آمریکای شمالی، فقر شدیدی از لحاظ وجود این مواد در تغذیه مردم وجود دارد. گروه‌های حساس مثل کودکان، افراد سالخورده و زنان باردار می‌توانند از منابع گفته شده جهت تامین چنین موادی بهره ببرند.

از دیگر نتایج مصرف مواد غذایی بدست آمده از اقیانوس‌ها و آب‌های شیرین می‌توان به بهبود سلامت در مقایسه با مصرف گوشت قرمز اشاره کرد. تحقیقات متعددی، نشان داده‌اند که گوشت قرمز می‌تواند زمینه‌ساز بروز بیماری‌های قلبی - عروقی باشد؛ درحالی که مصرف منابع دریایی احتمال بروز چنین بیماری‌هایی را کاهش می‌دهد. این مورد می‌تواند از اهمیت بالایی در برخی کشورها مثل چین، آرژانتین، برزیل، ایالات متحده و کشورهای اروپای شرقی برخوردار باشد که سرانه مصرف گوشت قرمز، مخصوصاً به شکل فرآوری شده در آن‌ها بسیار بالا است.

شایان ذکر است که مصرف غذاهای دریایی توسط انسان، تاثیر منفی کمتری روی محیط‌زیست در مقایسه گوشت گونه‌های پرورش یافته در خشکی، می‌گذارد. سیستم‌های پرورش دریایی نیازمند غذادهی مثل میگو و سالمون در اغلب موارد از لحاظ تولید گازهای گلخانه‌ای، عملکردی مشابه یا بهینه‌تر در مقایسه با پرورش ماکیان دارند؛ درحالی که ارزش غذایی بالاتری دارند. درحال حاضر پرورش طیور به عنوان سازگارترین گزینه برای تولید گوشت در خشکی شناخته می‌شود و پرورش آبزیان می‌تواند به جایگزین مناسبی برای آن تبدیل شود.

در نهایت باید اشاره کرد که تامین غذاهای دریایی می‌تواند فرصت‌های شغلی متعددی را پدید آورد و به اقتصاد کمک چشمگیری کند. البته شرکت‌های بزرگ در زمینه صادرات جهانی آبزیان حرف اول را می‌زنند و معمولاً موجب ایجاد نابرابری در توزیع درآمدها می‌شوند. همین مسئله کسب و کارهای کوچک‌تر را تهدید می‌کند؛ اما دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین منصفانه از بروز چنین شرایطی جلوگیری به عمل آورند. البته تیم تحقیقاتی اذعان دارد که شرایط برای همه کشورها یکسان نخواهد بود و برخی بیشتر از دیگران در این زمینه سود خواهند کرد.

انتهای پیام