ایجاد جنگل‌های کوچک، راهی برای مقابله با تغییر اقلیم

آن‌ها هوای سرد و باران را تحمل کردند تا نهال‌هایی را در زمینی به وسعت ۲۵۰ مترمربع بکارند که از سوی مقامات شهری به آن‌ها داده شده است. آن‌ها معتقدند با خانه‌نشینی نمی‌توان به جایی رسید و باید برای حل مشکلات تغییرات اقلیمی و کاهش شدید تنوع زیستی کاری کرد.

جنگل‌کاری به روش میاواکی

آکیرا میاواکی (Akira Miyawaki)، گیاه‌شناس ژاپنی، آثار جنگل‌های اطراف معابد و زیارتگاه‌ها را بررسی کرد که دارای قدمتی چندقرنی بودند. میاواکی برای اولین‌بار در دهه ۱۹۷۰ میلادی، جنگل‌های کوچک را ایجاد کرد. او دریافت که این جنگل‌ها بدون دخالت انسان‌ها رشد می‌کنند؛ ضمن اینکه از جنگل‌هایی که به‌تازگی کاشته شده‌اند، غنی‌تر و سازگارتر هستند.

میاواکی در پژوهش خود درباره جنگل‌های اولیه باستانی ادعا کرد که گونه‌های بومی متراکم کاشته‌شده، در خاکی رشد می‌کنند که با دقت آماده شده است. این گونه ها در چهار ارتفاع مختلف رشد می کنند تا چندین لایه پوشش فراهم کنند، تا ۱۰ برابر سریع‌تر رشد می‌کنند و در مقایسه با جنگل‌های استاندارد مدیریت‌شده، کربن بیشتری جذب می کنند.

میاواکی بر کاشت بیش از ۱۵۰۰ جنگل در سراسر جهان نظارت کرد و نتیجه گرفت جنگلی به وسعت ۱۰۰ متر مربع می‌تواند سطوح استثنایی تنوع زیستی را در خود جای دهد.

پیروان روش میاواکی، آن‌ را به سراسر جهان منتقل کرده‌اند، زیرا شهرها نیازمند مهار اثرات تغییرات اقلیمی، احیای زمین‌های تخریب‌شده، ایجاد کانون‌های حساس تنوع زیستی و جذب مقادیر بیشتری کربن هستند.

اکنون، جنگل‌هایی به اندازه زمین تنیس در بیروت، شهرهای آسیا، سراسر هند و به طور فزاینده‌ای در سراسر اروپا کاشته شده است.