دوچرخه Mando Footloose به‌جای زنجیر از برق برای انتقال توان استفاده می‌کند

در این روش انرژی وارد بر پدال‌ها به‌جای انتقال به‌شیوه مکانیکی، با استفاده از روش‌های الکتریکی به چرخ عقب می‌رسد. در اینجا پدال یک ژنراتور الکتریکی را فعال می‌کند و بعد توان حاصله باعث گردش چرخ عقب می‌شود. این ایده شاید در ظاهر پیچیده باشد، اما مزایایی را با خود به‌همراه دارد.

این سازوکار در ساخت دوچرخه چه مزایایی دارد؟

ژنراتوری که در این دوچرخه استفاده می‌شود می‌تواند شکل فعالیت خود را تغییر دهد تا دوچرخه‌سوار به‌شکلی بهینه‌تر و با نرخی ثابت‌تر رکاب بزند. به‌علاوه، طبیعی است که در این روش دیگر مشکل افتادن زنجیر یا گیرگردن لباس در زنجیر وجود نخواهد داشت.

این روش همچنین اجازه می‌دهد تا انرژی مازاد در سرپایینی‌ها در یک باتری یا ابرخازن ذخیره شود و بعد در سربالایی‌ها به‌کمک دوچرخه‌سوار بیاید. همچنین، عدم وجود زنجیر می‌تواند دست طراحان دوچرخه‌ها را باز بگذارد تا ابتکارات بیشتری برای خلق ظاهری جدید در این محصولات داشته باشند.

با‌این‌حال، استفاده از این سیستم می‌تواند بهره‌وری را تا حدی کاهش دهد. تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریکی می‌تواند بهره‌وری در انتقال توان را به 58 درصد برساند. این در‌حالی است که نرخ بهره‌وری در دوچرخه‌های معمولی حدود 95 درصد است.

در‌حال‌حاضر فقط یک دوچرخه با این سیستم جدید به بازار عرضه شده که Mando Footloose نام دارد. این دوچرخه آینده‌نگرانه که قابلیت تاشدن هم دارد، جذاب به‌نظر می‌رسد اما مشکلاتی در زمینه احساس استفاده از پدال دارد. به‌علاوه، با توجه به پیچیدگی‌هایی که در ساخت و هزینه آن به چشم می‌خورد، بعید است که به این زودی‌ها شاهد جانشین‌شدن آن با دوچرخه‌های معمولی و دوچرخه‌های برقی باشیم.