با بی‌حجاب‌هایی که وارد هیأت می‌شوند چه کنیم؟

به گزارش اقتصاد100، در گذشته‌های نه‌چندان دور یک رسم قدیمی بین داش مشتی‌ها وجود داشت. همان لوتی‌های محله که گرچه لات بودند، اما از اول محرم تا آخر صفر ادب و احترام آقا عبدالله(ع) را نگه می‌داشتند و اصلاً پرچم عزای حسین(ع) خط قرمزشان بود.

لوتی‌ها هم حرمت مجلس عزای امام حسین(ع) را نگه می‌داشتند

نکته جالب زندگی خیلی از این لوتی‌ها این است که عاقبت بخیر شدند، آن هم به خاطر ادب به ساحت سیدالشهدا(ع). در واقع اگر ستاره‌های ادب و جوانمردی نسبت به عزای امام حسین(ع)  نبود امثال طیب‌، رسول ترک‌، علی گندابی‌ و...،  شاید هیچگاه عاقبت به خیری نصیبشان نمی‌شد. 

اما انگار این روزها برخی افراد یادشان رفته که شرط حضور در هیأت امام حسین(ع) ادب و احترام است؛ اینکه عزادار حسینی باید حرمت خون خدا را نگه دارد، حال چه مرد باشد یا زن. این روزها که شاهد حضور افراد بی‌حجاب در برخی هیأت‌ها هستیم، چگونه باید با او برخورد کنیم و به او بگوییم این مجلس عزا حرمت دارد؟ حجت‌الاسلام هادی عجمی کارشناس فقه تربیتی درباره این چالش فراگیر این روزها می‌گوید: در مواجهه با چنین اقدام ضدارزشی ۲ نما را می‌توان برای هیأت قابل تصور بود. نمای اول هیاتی که محکم با این مسأله برخورد می‌کند. ابتدای ورودی خدامی را گذاشته که مانع ورود چنین افرادی می‌شوند؛ البته تا حد امکان تلاش دارد که احترام را رعایت کند، اما قاطعانه جلوی هنجارشکنی را می‌گیرد. نمای دوم هم هیأتی است که با هدف جذب حداکثری، هیچ اقدامی نمی‌کنند و تصورشان این است که با این کار همه زیر پرچم امام حسین(ع) وارد می‌شوند.

حجت‌الاسلام هادی عجمی درباره راهکارهای حفظ حرمت عزای حسینی می‌گوید

۲ نمای مخالف برای برخورد با چالش بی‌حجابی در هیأت

او می‌افزاید:‌ اما ایراد نمای اول این است که گاهی هیأت در خیابان در حال گذر است و یا شرایطی دیگر رخ می‌دهد که مقداری تمرکز بر مدیریت نظارتی را سخت می‌کند و ممکن است افرادی از دست خارج شوند و داخل شوند! از طرفی ممکن است برخی افراد (هرچند اندک) مغرضانه و با برنامه به آشوب کشیدن اوضاع قصد ورود به هیأت را داشته باشند. یعنی دستور کار آن‌ها ایجاد تنش و درگیری با خدام هیأت باشد.

حجت‌الاسلام عجمی ابراز می‌دارد: ایراد نمای دوم هم این است که اگر توجیه این است که از گذشته همه زیر پرچم امام حسین(ع) می‌آمدند (که حرف درستی است) اما اگر شرابخوار به مجلس امام حسین(ع) وارد می‌شده، در حین شراب‌خواری وارد نمی‌شده و در مجلس احترام نگه می‌گذاشته، حرف دلش این بوده که «گَرَت هواست که معشوق نَگْسَلد پیمان/ نگاه دار سرِ رشته تا نگه دارد»، آن‌ها می‌‌دانستند که «هر آن که جانبِ اهلِ وفا نگه دارد/ خُداش در همه حال از بلا نگه دارد»؛ اما کسی که با همان حال گناه علنی و اصرار بر انجام آن وارد مجلس امام حسین(ع) می‌شود، چه بداند و چه نداند، این حالت او شرط ورود را ندارد.

از این گذشته، این روزها ضدانقلاب نیز بر روی همین افراد تمرکز کرده و سعی دارد دشمنان اهل‌بیت را در میان همین دوستداران غافل اهل‌بیت وارد تجمعات مردمی کند تا اهداف خاص خودش را پیش ببرد؛ از عادی‌سازی گناه بی‌حجابی گرفته تا ایجاد اغتشاش و درگیری میان عزاداران. هیأتی که به این ترفند دشمن دقت نکند، عملا زمین بازی را برای آنها مهیا کرده است.

اغلب قریب به اتفاق بانوان ایرانی حرمت مجلس پسر فاطمه (س) را نگه می‌دارند

آری! باید به این دوستداران اهل بیت که مرتکب خطایی شده‌اند، اهمیت این مجلس مقدس را یادآوری کرد.  همانند آنچه خدا به حضرت موسی(ع) برای ورود به سرزمین مقدس گفت:‌ «فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ». اگر خادمی این مهم را توجه نداشته باشد، خودش حریم امام حسین(ع) را شکسته است. چون حرمت امامزاده با متولی است!!

بهترین شیوه‌ای که می‌توان با آن حرمت مجلس امام حسین (ع) را نگه داشت

خب! با این اوصاف باید با فردی که حرمت مجلس عزای امام حسین (ع) را رعایت نمی‌کند، چه کار کرد؟ این کارشناس فقه تربیتی درباره نمای سوم مقابله با بی‌حرمتی با مجلس عزای امام حسین(ع) ادامه می‌دهد: حرکت صحیح این است که در مقابل این نشت و فساد فرهنگی، یک برنامه و تقابل ترکیبی داشته باشیم. اولین اصل این حرکت، اتحاد فکری و هم‌‌افزایی است. یعنی ابتدا باید عوامل هیأت و خدام را یک‌فکر کرد. اگر تفکر متفاوت در آن‌ها باشد، خودش عامل اصلی عدم برخورد درست می‌شود. از سخنران تا خادمان در هر سطح و برنامه‌ریزان باید یکدل و یکصدا در این مسأله باشند که احترام عزاداران امام حسین(ع) را با هر فکر و شکلی که باشند بر دیده بگذارند اما حضور بی‌حیاگونه و بدون رعایت حداقل از حکم حجاب اصلاً پذیرفته نیست. چون این حالت، حالت گناه است و این یعنی گناه علنی در مجلس امام حسین(ع) که خود یک گناه است.

اصل دوم در این شب‌های هیأت‌ها این است که با برنامه‌ریزی تشکیلاتی و استفاده از تمام ظرفیت‌‌ها به میدان بیایند؛ از گماردن خادمان با صبر و حوصله و مؤدب در ورودی هیأت گرفته تا نصب پلاکارد، بنر و بروشور مؤدبانه که نشان‌دهنده موضع هیأت باشد.

مرحله دیگر خادمان داخل هیأت هستند. خوب است مقداری روسری و هدبند مناسب تهیه شود که به‌عنوان هدیه، همراه با تذکر و رعایت ادب محفل یار به آن‌ها داده شود، در واقع مهربان اما قاطع.

شرط ادب را برای مجلس عزای امام حسین (ع) رعایت کنیم

جای خالی نوحه و مداحی برای حجاب

اما روی دیگر سخن به سخنرانان، مداحان و نوحه‌خوانان است که برای تذکرهای الهی لازم است از روش‌های هنرمندانه در قالب شعر، سخنرانی، تمثیل، داستان و ... بهره ببرند. همچنین شعارها و دست‌نوشته‌های بصیرتی در این مورد در داخل هیأت و دسته عزاداری لازم است. چه زیبا می‌شود که به کمک شاعران شعرهایی هم‌خوانی شود که در آن حجاب از زنان خواسته شود.

البته باز هم در اینجا پای بسته‌های فرهنگی در میان می‌آید که یک راهکار دیگر است. در این زمینه ایستگاه‌های حجاب و عفاف که چندی است با فکر خوب خواهران مذهبی دعوت‌کننده به حجاب از طرق مختلف در حال پیگیری است با جدیت بیش‌تری دنبال شود.

سه راهکار کوتاه برای امر به معروف در این شب‌ها

به هر حال باید بدانیم که در ادله نهی از منکر، «قاعده لطف» قرار دارد. بر پایه این قاعده نهی از منکر «لطف» است. بنابراین باید:

۱- خواهرهایی که به عزاداری امام حسین(ع) حتی با ظاهر متفاوت آمده‌اند را دوست داشته باشیم، اما کارشان را نادرست بدانیم نه بالعکس!

۲- «تذکر» و حتی احیانا ممانعت‌مان را از ورود آن‌ها به هیأت، لطف به خود آن‌ها و وظیفه بدانیم. این اگر در دل ما باشد، بر رفتار ما تأثیر می‌گذارد.

۳- اما به هر جهت اگر افرادی با دستور کار ایجاد درگیری وارد هیأت شدند، باید از درگیری ممانعت کنیم و اگر گریزی نداشتیم با ۱۱۰ تماس بگیریم.

کودکمان را از کودکی با حجاب آشنا کنیم

این را در نظر داشته باشیم اگر فضای هیأت یک دست پذیرای بی‌‌حجابی نباشد و همه عواملی که گفته شد یکصدا در عمل این کار را اشتباه بدانند، حتی اگر مواردی از دست در رفت یا به علت رعایت ادب مجلس حضرت، امکان تقابل با رفتار اشتباه آن‌ها نبود، باید فضای هیأت و عدم همراهی دیگران با آن‌ها عدم تأیید این رفتار را برساند. البته مهم همراه کردن عوامل و خدام است. وگرنه واقعیت این است که همراه کردن همه مردم ولو با حجاب با این فکر به این راحتی نیست.