دختر تیرانداز المپیکی ایران: یک هفته است برگشتم نه خبری از پاداش است نه یک جلسه!

قرار بود بابت کسب سهمیه از کمیته ملی المپیک پاداش 50 میلیونی دریافت کنی.

هنوز که خبری نشده است. یک هفته است که من برگشته‌ام و فعلاً جلسه‌ای هم نگذاشته‌اند.

فکرمی کنی چقدر شانس کسب مدال درالمپیک پاریس داری؟

قطعاً هدف هر ورزشکاری مدال المپیک است و برایش تلاش زیادی می‌کند، من هم مستثنی نیستم، تمرین می‌کنم تا با آمادگی کامل در المپیک 2024 پاریس حاضر شوم. تیراندازی اصلاً قابل پیش‌بینی نیست و نمی‌توانیم از قبل بگوییم این رکورد را می‌زنم، همه چیز بستگی به روز مسابقه دارد و اتفاقی که می‌افتد. اصلاً قابل پیش‌بینی نیست. شاید تیراندازی که در یک مسابقه بزرگ طلا گرفته، در مسابقه بعدی حتی مدال نگیرد. ما می‌توانیم با تمرینات طبق برنامه اصولی و اردوهای تدارکاتی آماده شویم، نتیجه هم دست خداست و آن روز مشخص می‌شود.

اگر شانس مدال المپیک داشته باشی، مدال تپانچه 10 متر بادی است یا 25 متر خفیف؟

من سهمیه 25 متر خفیف را گرفته‌ام و اولین مسابقه هم بود، باید دید بقیه بچه‌ها سهمیه می‌گیرند یا نه، اگر سهمیه بگیرند من دیگر نمی‌توانم در بادی تیر بزنم، ولی اگر سهمیه کامل نگیرند، می توانم. البته امیدوارم که سهمیه بادی را بگیرند. دوست دارم در المپیک با هم‌تیمی‌هایم باشم. من در توکیو تنها بودم، هر چند بچه‌های تفنگ بودند، اما من تنها دختر تپانچه بودم. اگر نگیرند در دو رشته می‌توانم تیر بزنم.

تا به حال شده سطح خودت را با تیراندازی که قهرمان شده، مقایسه کنی، بگویی چیزی کم نداشتی؟

بله. من سال‌های اخیر در مسابقاتی که شرکت کردم در 25 متر تپانچه چند بار فینالیست شدم، حتی در قهرمانی جهان مصر هم با رکوردی خوب و دومی فینالیست شدم که نشان می‌دهد چیزی از رقبایم کم ندارم و به حدی از اعتماد به نفس رسیده‌ام که با آنها رقابت کنم. واقعاً هیچ کمبودی نمی‌بینم. نوجوانان یا جوانان که بودم، فینال تپانچه را می‌دیدم و خیلی دوست داشتم با چند تیرانداز بزرگ دنیا رقابت کنم، خدا را شکر در مسابقات اخیر با چند نفر از آنها رقابت کردم. حس خیلی خوبی بود.

چه نتیجه‌ای از رقابت با آنها گرفتی؟

آنها باتجربه‌تر هستند اما در مسابقه‌ای که اولین مدال تپانچه را گرفتم، فینال خیلی سختی با حضور آنها بود. حتی در فینال قهرمانی جهان مصر هم من رکوردم از آنها بالاتر بود و نتیجه بهتری گرفتم.

در مدت اخیر هانیه به نوعی دختر تیرانداز تاریخ‌ساز بوده است! اولین بودن چقدر به تو انگیزه برای کار بهتر می‌دهد؟

من برای پیشرفت در تیراندازی برنامه داشتم، اما مدال‌هایم لطف خدا بوده است. من از وقتی پا به مسابقات قهرمانی آسیا و جهان گذاشته‌ام، یک تجربه به تجربیاتم اضافه شده و تصمیم گرفتم خیلی حرفه‌ای کار کنم. به هر حال در تیراندازی، آمادگی جسمانی، ذهنی، تغذیه و ریکاوری خیلی مهم است. همه این مسائل اگر منظم باشد، موفقیت یک تیرانداز را رقم می‌زند. وقتی خواستم تیرانداز حرفه‌ای باشم، قدم به قدم جلو رفتم و خوشبختانه روند پیشرفتم خیلی جلوتر از برنامه‌هایم بود و به اهدافم در هر مقطعی هم رسیدم.

تیراندازان ما نشان دادند توانایی رقابت با بزرگان دنیا را دارند، چه مشکلاتی مانع مدال‌آوری آنها در میادین بزرگ می‌شود؟

مسابقه قهرمانی جهان مصر سطح خیلی بالایی داشت و توقع برای سهمیه خیلی کم بود. اما نتایج خوب بود؛ نکونام با اختلاف 5 دهم ششم شد و سهمیه را از دست داد، پورحسینی هم با یک امتیاز فینال نرفت که اگر می‌رفت، شانس زیادی برای سهمیه داشت. نتایج بچه‌ها خوب است اما حمایت‌ها آن طور که باید در شأن ورزشکار مدال‌آور نبوده است. همیشه حمایت قبل از مسابقات مهم بوده و دائمی نبوده است. معمولاً یکی، دو ماه قبل از رقابت‌های مهم حقوق می‌دهند یا تشویق می‌کنند. کاش این حمایت‌ها همیشگی باشد تا ما بدون دغدغه با تمرین آماده شویم. تیراندازی وابسته به تجهیزات است و حمایت از آن لازم است. در المپیک توکیو ما 6 تیرانداز داشتیم و مدال هم گرفتیم. حتی دوره قبل هم مثل حالا، اولین سهمیه المپیک را تیراندازی گرفت. اگر توجه به ما بیشتر شود، توانایی تیراندازان ایرانی خیلی زیاد است و به رغم کمبود امکانات نتایج خیلی خوبی هم می‌گیریم. اگر حمایت بیشتر شود، شک نکنید مدال المپیک هم می‌گیریم.

قرارداد تیراندازان در لیگ چقدر است؟

قرارداد ما در لیگ خیلی پایین است(با خنده). بالاترین قرارداد تیراندازان زن برای لیگ 30 میلیون تومان برای فصل 6 ماهه است که نصف هزینه سلاحمان هم نمی‌شود. ورزشکاران در ایران تنها با عشق وعلاقه ادامه می‌دهند.

این عشق و علاقه شما را تا کجا می‌برد؟

این قضیه برای مردان سخت‌تر است، چرا که باید شغل داشته باشند و ما همیشه صبح تا شب باید در اردو باشیم. شاید در بقیه رشته‌ها چند ماه قبل از مسابقات در اردو باشند، اما ما دائم اردونشین هستیم و این موضوع کار را سخت می‌کند.

زندگی اردویی سخت نیست؟

واقعاً سخت است، خدا را شکر من که ساکن تهران هستم، می‌روم خانه اما بچه‌های شهرهای دیگر شرایطشان خیلی سخت است. جز دوری از خانواده، قید خیلی از تفریحات را می‌زنیم تا تمرین کنیم. ان‌شاءالله که قدر ما را بدانند.

قرار باشد تقاضایی از مسئولان  داشته باشی تا یک کار انجام دهند، چه می‌گویی؟

ورزشکار نیاز به حقوق ثابت و امنیت شغلی دارد. البته بعد از المپیک و قهرمانی جهان اگر مدال بگیریم استخدام می‌شویم.

تو در المپیک توکیو با صمد نیکخواه‌بهرامی پرچمدار مشترک بودی. چه حسی داشتی؟

پرچمداری کاروان ایران در افتتاحیه المپیک افتخار بزرگی برایم بود، حس خیلی خوبی داشتم که در این رویداد بزرگ پرچمدار بودم. البته مسئولیت و انتظارات را بیشتر کرده بود. می‌گفتند حالا که پرچمداری باید مدال بگیری، ولی حس خوبی بود و انگیزه زیادی داشتم.

حدود 2 هفته دیگر جام جهانی فوتبال شروع می‌شود. چقدر به فوتبال علاقه داری؟

خیلی اطلاعاتم زیاد نیست و خیلی مسابقات را تماشا نمی‌کنم، اما جام جهانی را می‌بینم. بازی‌های تیم ملی را دوست دارم ببینم.