خمز؟ شما را به خدا لااقل آرزوهای بزرگتری داشته باشید؟
اقتصاد 100- دو ماه و چند روز بعد از حذف تیم ملی کشورمان از مرحله گروهی جامجهانی فوتبال، همچنان تکلیف نیمکت این تیم مشخص نیست و البته که فدراسیون فوتبال هم هیچ پلن روشنی برای بسامان رساندن اوضاع این تیم ندارد. از نظر آقایان عجلهای در کار نیست. چشم بر هم زدیم و نزدیک شدیم به فیفادی فروردین، اما احتمالا این فرصت برای تیم ملی از دست خواهد رفت، همانطور که در مورد تیم ملی امید هم نقشه مشخصی برای تعیین تکلیف وجود ندارد، همانطور که در بحث ورود کمکداور ویدئویی به کشور و نیز صدور مجوز حرفهای برای پرسپولیس و استقلال هم شنونده اظهارات ضد و نقیضی هستیم. به هر حال این، سبک مدیریتی آقایان است و اگر قرار بود انتقاد رسانهها و کارشناسان به جایی برسد، لابد تا الان رسیده بود. چارهای نداریم جز اینکه تماشا کنیم و لذت ببریم!
به گزارش گروه اقتصاد ورزش به نقل از دنیای اقتصاد، بلاتکلیفی نیمکت تیم ملی اما باعث شده هر روز شایعات متفاوت زیادی در مورد سرنوشت آن منتشر شود. طبیعی هم هست. زمانی که سرمربی مشخص نیست، رسانههای داخلی و خارجی هر روز یک نفر را علم میکنند و اسم «گزینه» روی او میگذارند. به تجربه ثابت شده خیلی مواقع این قبیل خبرسازیها با تحریکات پشت پرده انجام میشود. مطلقا بدون اینکه به فرد خاصی اشاره کنیم، گاهی پیش میآید که نزدیکان فلان مربی داخلی یا خارجی پول خرج میکنند تا اسم او به عنوان سرمربی احتمالی بعدی تیم ملی مطرح شود. به این ترتیب حتی اگر مربی مورد نظر به نیمکت تیم ملی نرسد، باز وزن اعتباری او بالا میرود و شغلهای بهتر با دستمزدهای بالاتر به دست میآورد. همه اینها یعنی آنکه زیاد هم نباید تحت تاثیر اخبار و شایعاتی که منتشر میشود قرار بگیریم.
در روزهایی که کارلوس کیروش رسما با تیم ملی خداحافظی کرده و جا برای سرمربی جدید خالی شده، شاهد انتشار شایعاتی در مورد احتمال حضور پاکو خمز به جای او هستیم؛ سرمربی ۵۲ ساله اهل لاسپالماس اسپانیا که از اواسط فصل هدایت تراکتور را بر عهده گرفته و نتایج نسبتا خوبی هم به دست آورده است. گویا همین عملکرد قابل قبول هم کافی بوده تا از او به عنوان گزینه هدایت تیم ملی یاد شود و جالب این که خودش هم دیروز رسما از وقوع چنین اتفاقی ابراز خوشحالی کرده است! همه اینها در حالی است که خمز سابقه چندان درخشانی در دوران مربیگری ندارد و مهمترین فرازهای او در این حرفه، محدود به حضور در برخی تیمهای متوسط اسپانیایی بدون هیچ دستاورد قابل اعتنایی بوده است. لطفا سقف تیم ملی را پایین نیاورید؛ اینجا زمانی کیروش و برانکو با سوابق بسیار بهتر انتخاب شدهاند و البته زمانی هم بلاژوویچ بلافاصله پس از کسب مقام سومی جامجهانی با کرواسی به تهران آمد. شما را به خدا لااقل آرزوهای بزرگتری داشته باشید!
انتهای پیام/
ارسال نظر