زن خلبان ایرانی، اشک چشمان همه را درآورد / 25 سال دوری و رنج
اقتصاد100: همزمان با انتشار مطلبی مبنی بر اینکه مادر و فرزندی پس از 24 سال دوری در شهرستان اندیکا یکدیگر را پیدا کردند و پس از بازتاب این خبر با توجه به وضعیت مالی این مادر سالخورده یک بانوی خلبان با همراهی چند نفر از دوستانش یاریگر این خانواده شدند و بخشی از وسایل زندگی آنها را تأمین کردند.
به گزارش اقتصاد100: چند روز قبل خبری مبنی بر اینکه پسری 25 ساله که از یک سالگی از آغوش مادر دور مانده بود توانست در مسجد سلیمان مادرش را پیدا کند. اما از آنجا که مادر این پسر جوان زنی تنها و بی بضاعت بود نیکوکاران برای کمک به این بانوی سالخورده اعلام آمادگی کردند.
یکی از این نیکوکاران که بانویی خلبان است عنوان کرد: من و چند نفر از دوستانمان از 12 سال قبل تصمیم گرفتیم تا در حد توانمان گره از مشکلات خانوادههای نیازمند باز کنیم. از کمک به مدرسهسازی و حمایت از پرورشگاهها و خانههای سالمندان تا تأمین نیازهای غذایی و محمولههای دارویی و پزشکی از جمله کارهایی بود که به سرانجام رساندهایم.
وی در پاسخ به این سؤال که چطور با این خانواده نیازمند در اندیکا آشنا شدید نیز گفت: پس از انتشار خبر در صفحه حوادث روزنامه ایران و راستیآزمایی آن با دوستانم تصمیم گرفتیم که در حد بضاعتمان چند وسیله مورد نیاز این خانواده را تهیه و برای آنها بفرستیم. ما یک گروه جهادی هستیم و تلاش کردهایم که به نیازمندان پولی پرداخت نکنیم و با خرید وسایل، کمک به امور پزشکی و تهیه مایحتاج قدم برداریم.
این خلبان در جواب به این پرسش که با چه هدفی کارتان را شروع کردهاید و آیا از مجموعهای هم حمایت مالی میشوید، اظهار داشت: «صدها فرشته بوسه بر آن دست میزنند / کز کار خلق یک گره بسته واکند.» ما از ابتدای کارمان تنها با هدف یاری رساندن به همنوعانمان دست به کار شدیم. از آنجایی که همه ما از امدادگران هلال احمر هستیم یاد گرفتهایم که برای یاری رساندن به انسانها از هیچ تلاشی دریغ نکنیم به همین خاطر نه از مجموعه و نهادی کمکی گرفتیم و نه قصد آن را داریم که حمایت شویم.
ارسال نظر