بیوگرافی، عکس های شخصی و زندگی خصوصی خسرو احمدی بازیگر سرشناس ایرانی
خسرو احمدی متولد ۲۸ خرداد ۱۳۴۲ در تهران است. او بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و فارغ التحصیل مقطع دیپلم رشته تجربی است.
خسرواحمدی بازیگر دهه ۶۰ برنامههای کودک و نوجوان است و بیشتر او را با این چهره میشناسند. او بازیگر نقش دولینگ در مجموعهی معروف النگ و دولنگ بود. وی به قدری در این مجموعه شهرت پیدا کرد که هنوز هم برخی آن را با شهرت دولنگ میشناسند. در ادامه با فعالیتها و بیوگرافی خسرو احمدی آشنا خواهید شد.
بیوگرافی خسرو احمدی
خسرو احمدی متولد ۲۸ خرداد ۱۳۴۲ در تهران است. او بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون بوده و در مقطع دیپلم رشته تجربی تحصیلاتش را پایان داد. خسرو احمدی بازیگری را بدون کلاس شروع کرده است. جالب است بدانید خسرو احمدی به خاطر شغل پدرش که معمار بود و برخی مشکلات زندگی مدرسه نرفت، ولی کتابهای درسی را پدرش برایش تهیه کرد و خسرو فقط در امتحانات شرکت میکرد.
شروع فعالیت
خسرو احمدی بازیگری را بدون هیچ آموزش و کلاسی و به صورت تجربی از سن ۱۰ سالگی آغاز کرد. اولین تجربهی نمایشی او بازی در نمایش سیاه بازی بود که در این نمایش به جای یکی از بازیگرانی که مریض شده بود به ایفای نقش پرداخت؛ اما نمایش را خراب کرد و اخراج شد که این موضوع باعث شد که بعدها به سختی تمرین کند و به این جایگاه برسد.
فعالیت جدی احمدی با سریال بیداران در سال ۱۳۶۹ آغاز شد و با بازی در فیلم اتل متل توتوله به کارگردانی محمد جعفری هرندی و نویسندگی ایرج طهماسب در سال ۱۳۷۰، اولین بار حضور در پرده نقرهای سینما را تجربه کرد. وی با بازی در برنامه کودک النگ و دولنگ به کارگردانی ایرج طهماسب، در نقش دولنگ به شهرت رسید.
ماجرای کار در رادیو
خسرو احمدی در مدت زمانی که در قائم شهر زندگی میکرد، به پیشنهاد یکی از دوستانش وارد رادیو مازندران شد و به مدت یک سال، مجری گری رادیو را تجربه کرد.
ازدواج و خانواده
آقای احمدی در اوایل دهه ۶۰ ازدواج کرده و متاهل است و سه فرزند پسر به نامهای علی، امیر و مرتضی دارد.
علاقه به بازیگری
خسرو احمدی گفته که پدر من معمار بود و هنوز هم یادگاریهایی از ساختههای او در تهران وجود دارد. مثل سینماهای خیابان انقلاب جنب لاله زار، سینمایهای میدان امام حسین و سیمان کاری تالار سنگلج که همه را پدر من انجام داده است. من وقتی ۵ ساله بودم، دو بلیت دعوت به نمایش تئاتر به پدرم دادند و رفتیم تئاتر دیدیم و همین باعث شد به این هنر علاقمند شوم.
دیگر شغلهای خسرو احمدی
سرگرمیها
خسرو از کاهش وزنش میگوید
از کارهای پسرش علی میگوید
او از همه ما در کارهایش مشاوره میگیرد، اما تصمیم نهایی با خود اوست. علی فکرها و ایدههای زیادی در سرش دارد و من هم از او حمایت خواهم کرد. در نمایش قبلی که «شب بخیر آقای کیارستمی» , نام داشت من برای اولین بار بود که میخواستم در نمایش پسرم بازی کنم و چون اطمینان زیادی به او داشتم این کار را پذیرفتم. ارژنگ امیرفضلی هم ابتدا به خاطر حضور من بازی در این نمایش را پذیرفت، اما بعد که ایدههای علی را دید و به خوش فکری اش پی برد خود را در اختیار کارگردان گذاشت.
فعالیتهای خسرو احمدی
کارهای سینما
پرویز خان (۱۴۰۲)
خون خدا (۱۳۹۷)
چهارراه استانبول (۱۳۹۶)
سه بیگانه (۱۳۹۵)
کلاهقرمزی و بچهننه (۱۳۹۰)
دونده زمین (۱۳۸۹)
مینیبوس (۱۳۸۹ در عنوان بندی نیامده)
قبیله من (۱۳۹۰)، حضور افتخاری
هم بازی (۱۳۸۸)
طاووسهای بیپر (۱۳۸۷)
سه زن (۱۳۸۶)
مسیح (۱۳۸۴)
جایی برای زندگی (۱۳۸۳)
خوابگاه دختران (۱۳۸۳)
عاشق مترسک (۱۳۸۲)
کلاه قرمزی و سروناز (۱۳۸۱)
تارزن و تارزان (۱۳۸۰)
تنبل قهرمان (۱۳۸۰)
دختر شیرینی فروش (۱۳۸۰)
یکی بود یکی نبود (۱۳۷۹)
اتل متل توتوله (۱۳۷۰)
تئاتر
چوب بدستهای ورزیل (عبداللهی و حسینعلی بینوایی) قائمشهر؛ ۱۳۵۹
عمو زنجیرباف (عبداللهی و حسینعلی بینوایی) قائمشهر؛ ۱۳۵۹
بزنیم دشمن سر (حسینعلی بینوایی و عبداللهی) قائمشهر؛ ۱۳۶۱
حر (کار گروهی) مازندران؛ ۱۳۶۱
منتسرا (کار گروهی) مازندران؛ ۱۳۶۱
سگ سادهلوح (علی ابوالقاسم) تهران، تالار محراب؛ ۱۳۶۴ و ۱۳۶۳
آهو کوچولو (حمید متکلم) تهران، تالار هنر، سنگلج، سینما تئاتر کوچک؛ ۱۳۶۴–۱۳۶۳
سفر ماهک (لقمان نظیری) تهران، تالار هنر؛ ۱۳۶۴
شاه، موش، پنیر (ابوالحسن رونده) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۶۵
آنها زندهاند (حمیدرضا قطبی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۶۸
لچک گلی (سیامک صفری) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۶۹
کامو (محسن هوشیار) تهران، تالارقشقایی؛ ۱۳۶۹
شنبه به نوروز افتاد (عبادالله کریمی) تهران، تالار سنگلج
بیژن و منیژه (پری صابری) تهران، کاخ سعدآباد، تالار عطار؛ ۱۳۷۳
بازرس (علیرضا کوشک جلالی) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۹
دزد دریایی (امیر دژاکام) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۷۹
روژان (امیر دژاکام) تهران، اداره تئاتر، خانه نمایش؛ ۱۳۸۰
ایوانف (اکبر زنجانپور) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۱
پل (محمد رحمانیان) تهران، تئاترشهر تالار چهارسو؛ ۱۳۸۲
اسبها (محمد رحمانیان) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۸۳
غول زنگی قلعه سنگ باران (شکرخدا گودرزی) تهران، تئاترشهر، تالار نو؛ ۱۳۸۳
هفت خاج رستم (شکرخدا گودرزی) تهران، تئاترشهر، تالارقشقایی؛ ۱۳۸۷
باران (امیر دژاکام) تهران، فرهنگسرای نیاوران؛ ۱۳۸۸
ته خط (حمید ابراهیمی) تهران، تئاتر شهر، تالارسایه؛ ۱۳۸۸
سه ماهی (منصور خلج) تهران، تئاترشهر، تالار شماره۲
بازداشتگاه (کیان) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی
سیاه سفید خاکستری (حسین نصرآبادی) تهران، تئاترشهر، تالار شماره۲
خرس و خواستگاری (حسین نصرآبادی) تهران، فرهنگسرای قانون
وکیل تسخیری (گلرخ میلانی) تهران، تئاترشهر، تالارنو
روز به خیر آقای وزیر (محسن ابراهیمی) تهران، تئاترشهر، تالارنو
مرد نیک (امیر دژاکام) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی
تهرن (محمود استاد محمد) تهران، تئاترشهر، تالارقشقایی
آخرین جشن (حمید ابراهیمی) تهران، تئاترشهر، تالارسایه
مرثیهای برای یک سبک وزن (ایوب آقا خانی) تهران، تئاترشهر، تالارسایه
در خوان هشتم (محمد هاشمی) تهران، تئاترشهر، تالاراصلی
آرسنیک و تور کهنه (حسین پارسایی) تهران، سالن استاد سمندریان؛ ۱۳۹۳
پپرونی برای دیکتاتور (خسرو احمدی) تهران، ایرانشهر سالن استاد ناظرزاده کرمانی؛ ۱۳۹۴
ترن (حمیدرضا آذرنگ)، تهران، سالن اصلی تئاتر شهر، (۱۳۹۵)
زهرماری (علی احمدی) (۱۳۹۷)
تلهتئاتر
دفینههای گندم (مجید سرسنگی)
بازرس (محمد رحمانیان)
پسران آفتاب (محمد رحمانیان)
نکراسف (محمد رحمانیان)
منبع:فرادید