علت واریز نشدن بیمه بیکاری در آذر ۱۴۰۳ چیست؟

بیمه بیکاری یکی از حقوق اجتماعی کارگران است که طبق قانون کار و قانون تأمین اجتماعی در ایران تعیین شده است. این بیمه به منظور حمایت از افرادی که به طور غیرارادی بیکار شده‌اند، در نظر گرفته شده است. در این زمینه، کارفرما موظف است که ۳ درصد از مزد کارگران را به صندوق بیمه بیکاری واریز کند تا در صورت بیکاری، کارگران بتوانند از مزایای آن بهره‌مند شوند.

در چارچوب تفاهم‌نامه سه‌جانبه بین وزارت کار، سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای و سازمان تأمین اجتماعی، افرادی که مقرری بیمه بیکاری دریافت می‌کنند، باید در دوره‌های آموزشی مهارت‌آموزی شرکت کنند. این اقدام به منظور افزایش مهارت‌های کارگران و تسهیل ورود مجدد آنها به بازار کار است. در این راستا، استان‌ها موظف شده‌اند تا افرادی که حداقل ۶ ماه از مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری آنها باقی مانده را بر اساس ویژگی‌هایی مانند جنسیت، سن، سطح تحصیلات، مهارت و شغل قبلی به سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای معرفی کنند.

میزان و مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری بستگی به سوابق بیمه‌ای فرد و متوسط دستمزد یا حقوق دریافتی وی دارد. مطابق ماده ۷ قانون بیمه بیکاری، مدت زمان پرداخت مقرری بیمه بیکاری برای افراد مجرد حداقل ۶ ماه و حداکثر ۳۶ ماه و برای افراد متأهل یا متکفل حداقل ۱۲ ماه و حداکثر ۵۰ ماه است. در این بین، مدت زمان دریافت بیمه بیکاری جزو سوابق پرداخت حق بیمه فرد محاسبه می‌شود و پرداخت آن از روز اول بیکاری آغاز می‌شود.

شرایط لازم برای دریافت بیمه بیکاری شامل این موارد است: فرد باید مشمول قانون کار و تأمین اجتماعی باشد، تبعه کشورهای خارجی نباشد، از مستمری بازنشستگی یا ازکارافتادگی کلی استفاده نکند، حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد و جزو صاحبان مشاغل آزاد نباشد. همچنین، افرادی که به دلیل حوادث غیرمترقبه مانند سیل، زلزله یا جنگ بیکار می‌شوند، می‌توانند بدون داشتن سابقه بیمه خاصی از این مزایا بهره‌مند شوند.

برای دریافت بیمه بیکاری، فرد باید بیکاری خود را به اداره کار اطلاع دهد و پس از بررسی شرایط از سوی سازمان تأمین اجتماعی، مستمری بیمه بیکاری برای او پرداخت خواهد شد. همچنین، در صورتی که فرد بیکار دوباره وارد بازار کار شود و کارفرمای جدید حق بیمه‌اش را پرداخت کند، بیمه بیکاری وی به طور خودکار قطع می‌شود.

مواردی که باعث قطع بیمه بیکاری می‌شود عبارتند از:

1. اشتغال مجدد فرد و رد حق بیمه توسط کارفرما.
2. عدم حضور فرد در دوره‌های آموزشی مهارتی.
3. عدم تمکین از شغل‌های پیشنهادی مرتبط با تخصص فرد.
4. استفاده از مستمری بازنشستگی یا ازکارافتادگی.
5. در صورت بروز بیکاری به دلیل میل یا اراده فرد، باید مبلغ دریافتی از سازمان تأمین اجتماعی به او بازگردانده شود.

در حال حاضر، طرح‌هایی برای کاهش مدت زمان بیمه بیکاری و امکان مشارکت کارگران در پرداخت حق بیمه به منظور تقویت سیستم بیمه‌گذاری در دست بررسی است.

افرادی که به طور غیرارادی بیکار شده‌اند، باید وضعیت خود را از طریق سامانه جامع روابط کار به نشانی prkar.mcls.gov.ir اعلام کنند تا از مزایای بیمه بیکاری بهره‌مند شوند.