عامل گرانی مسکن در 1403 مشخص شد!

با توجه به روندهای اخیر، بانک‌ها به این نتیجه رسیدند که می‌توانند از طریق انباشت فیزیکی دارایی‌ها و املاک غیرمنقول مانند زمین و آپارتمان، ارزش دارایی‌های خود را افزایش دهند. به عبارت دیگر، بانک‌ها با خرید و فروش این املاک توانستند اعتبار و سرمایه خود را تقویت کنند. از این رو، در دوران دولت‌های نهم و دهم، بانک‌ها تحت عنوان بانک‌های قرض‌الحسنه وارد عرصه خرید املاک شدند تا از این طریق اعتبار خود را افزایش دهند.

غیبی اظهار داشت: در پی این روند، بانک‌ها برای تقویت جایگاه خود شروع به خرید ملک به‌عنوان پشتوانه‌ای برای دارایی‌هایشان کردند. این اقدام باعث شد که تقاضا در بازار مسکن به‌طور قابل توجهی افزایش یابد و در نتیجه، قیمت‌ها بالا رفت. بدین ترتیب، ملک به‌عنوان یک کالای تجاری و سرمایه‌ای شناخته شد، که فاصله زیادی از ماهیت اولیه خود به‌عنوان یک کالای مصرفی گرفت.

وی افزود: بانک‌ها برای حفظ یا ارتقاء رتبه بانکی خود و جلوگیری از از دست دادن تاییدیه بانک مرکزی، به جذب سپرده‌های مردم با نرخ سودهای غیرمتعارف و کاذب روی آوردند. این روند به‌طور غیرمستقیم به انباشت سرمایه‌های ملکی توسط بانک‌ها منجر شد. ساخت و ساز، تولید مسکن و بنگاه‌داری اقتصادی که در واقع خارج از حیطه وظایف بانک‌ها بود، رقابتی را میان نهادهای دولتی، نظامی و بخش خصوصی ایجاد کرد که به تدریج قدرت خرید مردم عادی و مصرف‌کننده را کاهش داد.

این کارشناس بازار مسکن تاکید کرد که فعالیت بانک‌ها در حوزه مسکن موجب افزایش قیمت ۱۰ تا ۱۵ درصدی املاک در بازار شده است. به نظر او، دارایی‌های بانک‌ها باید به‌طور مستقیم به بازار مصرف و تولید مسکن اختصاص یابد تا تعادل میان عرضه و تقاضا برقرار شود. این تعادل، یکی از راه‌های اصلی کاهش قیمت‌ها در بازار مسکن خواهد بود.

غیبی در پایان بر ضرورت تدوین سریع‌تر برنامه‌های مسکنی توسط دولت تاکید کرد تا بتواند کنترل بازار مسکن را در دست گیرد. طی یک دهه گذشته، بانک‌ها با ارائه سود‌های بالا به سپرده‌گذاران، حجم قابل توجهی از املاک را خریداری کردند که این امر به طور مستقیم به افزایش قیمت مسکن در کشور دامن زد. به عبارت دیگر، سیاست گران شدن مسکن به دنبال خرید املاک توسط بانک‌ها شکل گرفت.