کارگران با این حقوق کار نمی‌کنند / دستمزدها پایین است !

کاهش دستمزدهای کارگران به زیر سطح تورم و عدم تطابق آن با هزینه‌های زندگی، باعث مهاجرت نیروی کار از مشاغل اصلی به سمت مشاغل کاذب و دلالی شده است. این امر به نوبه خود منجر به کمبود نیروی کار در بخش‌های تولیدی و خدماتی و در نتیجه کاهش بهره‌وری و رشد اقتصادی شده است.

تحلیل جامع:

این خبر به یک چالش اساسی در اقتصاد ایران اشاره می‌کند که عواقب جدی برای تولید، اشتغال و رشد اقتصادی دارد. دلایل اصلی این پدیده عبارتند از:

• دستمزدهای نامناسب: عدم افزایش دستمزدها به اندازه تورم، قدرت خرید کارگران را کاهش داده و باعث شده تا آن‌ها برای تامین نیازهای اولیه زندگی خود به دنبال مشاغلی با درآمد بیشتر باشند.
• عدم امنیت شغلی: نبود امنیت شغلی و قراردادهای کاری پایدار، کارگران را به سمت مشاغل کاذب سوق می‌دهد که اغلب دارای انعطاف‌پذیری بیشتری هستند.
• جاذبه مشاغل کاذب: مشاغل کاذب به دلیل درآمد بیشتر و انعطاف‌پذیری بیشتر، جذابیت بیشتری برای کارگران دارند.
• شکاف درآمدی: افزایش شکاف درآمدی بین اقشار مختلف جامعه، باعث شده تا کارگران به دنبال راه‌هایی برای بهبود وضعیت اقتصادی خود باشند.
• نقص در سیستم تامین اجتماعی: ناکارآمدی سیستم تامین اجتماعی و عدم پوشش مناسب برای همه کارگران، باعث شده تا کارگران به دنبال تامین امنیت اقتصادی خود از طریق مشاغل کاذب باشند.

عواقب این پدیده:

• کاهش تولید: کمبود نیروی کار ماهر در بخش‌های تولیدی، باعث کاهش تولید و بهره‌وری می‌شود.
• افزایش هزینه‌های تولید: کارفرمایان برای جذب نیروی کار مجبور به پرداخت دستمزدهای بالاتر یا ارائه مزایای بیشتر می‌شوند که این امر هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد.
• کاهش کیفیت محصولات: کمبود نیروی کار ماهر می‌تواند منجر به کاهش کیفیت محصولات و خدمات شود.
• رشد بخش غیر رسمی: افزایش مشاغل کاذب، باعث رشد بخش غیر رسمی اقتصاد می‌شود که از نظارت دولت خارج است و می‌تواند مشکلات اجتماعی و اقتصادی زیادی را به همراه داشته باشد.
• کاهش درآمدهای دولت: کاهش تولید و اشتغال در بخش رسمی اقتصاد، باعث کاهش درآمدهای دولت از محل مالیات و عوارض می‌شود.

راهکارهای پیشنهادی:

• افزایش دستمزدها به اندازه تورم: افزایش دستمزدها به اندازه تورم، قدرت خرید کارگران را حفظ کرده و انگیزه آن‌ها برای کار را افزایش می‌دهد.
• ایجاد امنیت شغلی: ایجاد امنیت شغلی و قراردادهای کاری پایدار، باعث می‌شود تا کارگران به جای جستجوی مشاغل کاذب، به کار در مشاغل اصلی تمایل نشان دهند.
• توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای: توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای، باعث افزایش مهارت کارگران و در نتیجه افزایش تقاضا برای آن‌ها در بازار کار می‌شود.
• حمایت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط: حمایت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، باعث ایجاد اشتغال پایدار و افزایش تولید می‌شود.
• اصلاح سیستم تامین اجتماعی: اصلاح سیستم تامین اجتماعی و پوشش دادن همه کارگران، باعث افزایش امنیت اقتصادی کارگران و کاهش تمایل آن‌ها به سمت مشاغل کاذب می‌شود.

نتیجه‌گیری:

مشکل کمبود نیروی کار در ایران، ریشه‌های عمیقی دارد و نیازمند یک رویکرد جامع و بلندمدت برای حل آن است. دولت، کارفرمایان و کارگران باید با همکاری یکدیگر برای بهبود شرایط کار و زندگی کارگران تلاش کنند. در غیر این صورت، این مشکل می‌تواند به یک بحران جدی برای اقتصاد کشور تبدیل شود.