با ترامپ فعلی چه کنیم؟

با وجود تغییرات عمده در رویکرد سیاست خارجی آمریکا و تمایل ترامپ برای کاهش وابستگی به مداخلات نظامی در جهان، مشخص است که وی کمتر از محافظه‌کاران سنتی استفاده می‌کند. وی بارها در دوران کمپین انتخاباتی خود، از سیاست‌های جنگ‌افروزانه این گروه انتقاد کرده و از به‌کارگیری آنها در دولت اول خود ابراز ناخشنودی کرده است.

گرچه حمایت از اسرائیل همچنان در سیاست‌های ترامپ جایگاه خود را حفظ کرده، اما او تمایلی به ایجاد تنش‌های دائمی در منطقه ندارد. برعکس، تمرکز خود را به چین و منطقه پاسیفیک معطوف کرده است. این تغییرات می‌تواند فرصت‌هایی جدید برای دیپلماسی و سیاست خارجی ایران فراهم آورد که باید مورد توجه قرار گیرد.

همزمان، آقای پزشکیان، رئیس‌جمهوری کشورمان، به ضرورت «خروج از بحران» اشاره کرده‌اند. آنچه مسلم است این که بحران اقتصادی و سیاسی از سال ۱۳۹۷، زمانی که ترامپ از برجام خارج شد، آغاز گردید. در آن زمان قیمت دلار بیش از چهار برابر شد، تورم نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافت، فروش نفت کاهش چشمگیری پیدا کرد و میلیون‌ها نفر از ایرانیان به زیر خط فقر رفتند. هیچ منطق اقتصادی یا سیاسی نمی‌تواند دفاعی از تکرار این رویکردها داشته باشد.

به همین دلیل، آقای پزشکیان به‌عنوان یک شخصیت مسئول، خود را متعهد به رای‌دهندگان خویش می‌داند و به نظر می‌رسد که از تکرار رویکردهای دوران گذشته اجتناب می‌کند. اقتصاد ایران اکنون دیگر توان تکرار این وضعیت را ندارد و مردم نیز انتظار تغییر دارند. بنابراین، دولت باید به‌طور شفاف برنامه‌ها و استراتژی‌های خود را در برابر شرایط کنونی منطقه و احتمال انتخاب مجدد ترامپ با مردم در میان بگذارد.

چنین رویکردی می‌تواند باعث ایجاد امید در بازارها و اقتصاد کشور شود. تغییرات در سیاست‌ها و استراتژی‌ها می‌تواند فرصت‌های تازه‌ای برای بهبود وضعیت اقتصادی فراهم کند، اما این امر مستلزم شجاعت در اتخاذ تصمیمات جدید و پایبندی به تغییرات اساسی است. با توجه به تاریخ کشور، می‌توان امیدوار بود که در نهایت، این دوره‌های نااطمینانی به پایان خواهند رسید و همچون پایان جنگ تحمیلی، روندی مثبت برای بهبود شرایط اقتصادی و رفاهی مردم ایران آغاز خواهد شد. همچنان که در گذشته توانسته‌ایم بر مشکلات بزرگ فائق آییم، اکنون نیز می‌توانیم چالش‌های منطقه‌ای و هسته‌ای را حل کرده و در عین حال به مقابله با استکبار ادامه دهیم.