تجربه سال‌های ۹۱ تا ۹۶ را در بازار مسکن طی می‌کنیم

در این ۹ سال، تنها حدود سه میلیون واحد مسکونی ساخته شده و در عوض، تقاضاها به خاطر ازدواج‌ها، طلاق‌ها، رشد جمعیت جوان و فرسودگی ساختمان‌ها افزایش یافته است.

یک کارشناس مسکن توضیح می‌دهد که تولید سالانه مسکن بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار واحد بوده، که پاسخگوی نیاز بازار نبوده است. در حالی که جامعه به واحدهای کوچک و ارزان‌قیمت نیاز دارد، عرضه بیشتر به سمت واحدهای گران و بزرگ متمایل شده است.

میانگین قیمت مسکن در تهران به ۸۸ میلیون تومان رسیده و این کارشناس معتقد است اگر تقاضای انباشته به بازار وارد شود، قیمت‌ها دوباره افزایش خواهد یافت. او اشاره می‌کند که ما در رکود مسکن هستیم و قیمت‌ها زیر نرخ تورم حرکت می‌کنند. سال‌های گذشته تجربه‌ای مشابه داشتیم و قیمت‌ها به طور ناگهانی جهش کردند.

برای کنترل بازار مسکن، این کارشناس پیشنهاد می‌دهد که دولت باید از دخالت‌های مستقیم دست بردارد و به بخش خصوصی میدان دهد. دولت می‌تواند امکانات و تسهیلاتی مانند صدور پروانه و خدمات به سازندگان ارائه کند تا تولید مسکن رونق بگیرد و تقاضای واقعی پاسخ داده شود.

او همچنین تأکید می‌کند که کاهش قیمت‌ها در بازار کنونی نشان‌دهنده وضعیت واقعی نیست و ممکن است برخی فروشندگان به دلیل نیاز مالی، واحدهای خود را زیر قیمت بفروشند. شرایط سیاسی و اجتماعی نیز بر بازار مسکن تأثیر گذاشته و باعث شده تا سرمایه‌گذاران به این بخش ورود نکنند.

او از وزارت راه و شهرسازی انتظار دارد که سیاست‌های خود را تغییر دهد و با سازندگان همکاری بیشتری داشته باشد. همچنین پیشنهاد می‌کند کارگروهی از کارشناسان و مسئولان ایجاد شود تا با نظارت وزارتخانه، مشکلات بازار مسکن را حل کند. در نهایت، دولت باید تکلیف هفت میلیون متقاضی مسکن را مشخص کند.