به جای دلار و طلا، خودرو بخریم؟

در اقتصادهایی مانند ایران که مردم با تورم شدید و مداوم روبه‌رو هستند، یکی از واکنش‌های رایج تبدیل دارایی‌های ریالی به کالاهایی مانند طلا، دلار و حتی خودرو است. این اقدام برای حفظ ارزش دارایی‌ها در برابر کاهش قدرت خرید ریال انجام می‌شود. خودرو، که در گذشته به عنوان یک کالای مصرفی شناخته می‌شد، اکنون به دلیل افزایش پیوسته قیمت‌ها به یک کالای سرمایه‌ای تبدیل شده است. اما آیا واقعاً خرید خودرو می‌تواند در چنین شرایطی سودآور باشد؟

بسیاری از مردم با این تصور که قیمت خودروها همیشه افزایش می‌یابد، اقدام به خرید آن می‌کنند. اما واقعیت این است که خرید خودرو در بلندمدت نمی‌تواند به اندازه تورم واقعی رشد کند و تنها یک توهم سود برای خریداران ایجاد می‌کند. برای مثال، فرض کنید کسی در سال ۲۰۱۵ یک خودروی صفر کیلومتر را به قیمت یک میلیارد تومان خریده و در سال ۲۰۲۴ آن را به دو میلیارد تومان فروخته است. در نگاه اول، این فرد فکر می‌کند که یک میلیارد تومان سود کرده است. اما اگر ارزش پول ملی کاهش یافته باشد، با دو میلیارد تومان دیگر قادر به خرید همان خودرو یا مشابه آن نخواهد بود. بنابراین، این سود ظاهری نمی‌تواند افت ارزش واقعی پول را جبران کند.

در واقع، افزایش قیمت خودروها به اندازه تورم نیست. تورم واقعی، که شامل افزایش قیمت‌های کلی در جامعه است، اغلب بسیار سریع‌تر از افزایش قیمت خودرو به‌ویژه خودروهای دست دوم رخ می‌دهد. خریدارانی که فکر می‌کنند با خرید خودرو از تورم فرار می‌کنند، در واقع درگیر توهمی از سود می‌شوند. در این بازار، دلالان با ایجاد تقاضای مصنوعی و تبلیغات گسترده، از این شرایط سود می‌برند، در حالی که اکثر خریداران به دلیل کاهش قدرت خرید پولشان در طول زمان، ضرر می‌کنند.

به طور خلاصه، خرید خودرو به عنوان یک کالای سرمایه‌ای در اقتصادهای تورم‌زده ممکن است در کوتاه‌مدت به حفظ نسبی ارزش دارایی کمک کند، اما در بلندمدت نمی‌تواند با سرعت تورم واقعی همگام باشد. بنابراین، این نوع سرمایه‌گذاری بیشتر به عنوان راهکاری موقت برای مقابله با تورم است و نمی‌تواند به طور کامل دارایی‌ها را از کاهش ارزش در امان نگه دارد.