2 روی متفاوت ترامپ برای ایران

نگارنده قائل به دو روی متفاوت ترامپ است که حاکم شدن هر روی آن، تابع تصمیماتی است که در تهران گرفته می‌شود.

1. سیاست فشار حداکثری تاثیرات تلخی برای جامعه ایران داشت. این تصویر می‌‌‌تواند دوباره برای ایران تکرار شود؛ با این تفاوت که این بار باید نقش معاون جدید ترامپ را نیز در نظر گرفت.

ونس، مواضع رادیکالی در قبال ایران دارد و معتقد است که توافق به نفع آمریکا و متحدانش نیست و نباید تحریم‌‌‌ها علیه ایران را کاهش داد.

او تاکید دارد که نیاز به تهدید نظامی به عنوان عامل بازدارنده وجود دارد.

ونس معتقد است که آمریکا باید آماده استفاده از اقدامات نظامی محدود و هدفمند مانند حملات موشکی باشد.

آنچه شرح آن رفت، یک روی واقعی ترامپ است که به فکر و دیدگاه ونس نیز آراسته شده است. تکرار آن تجربه می‌‌‌تواند به نتایجی تلخ منجر شود. 

 اما، اگر تصمیم سیاسی تهران، گفت‌وگو و تعامل با دولت احتمالی ترامپ باشد، پیروزی حزب جمهوری‌خواه به رهبری ترامپ برای ایران بهتر از پیروزی حزب دموکرات است. 

2. در صورت انتخاب گزینه تعامل و مذاکره توسط تهران، می‌‌‌توان روی دیگری از ترامپ را تجربه کرد که برای ایران منبع امید و تحول باشد. دلایل این ادعا عبارتند از:

ترامپ در کمپین انتخاباتی امسال خود هیچ وعده تند و رادیکالی علیه ایران نداده است. 

او به‌خوبی می‌‌‌داند که سیاست فشار حداکثری او ایران را پای میز مذاکره نمی آورد.

در صورت توافق ایران با آمریکا، ترامپ از ظرفیت بیشتری برخوردار است که مخالفت کنگره را مهار کند. 

در اطراف ترامپ دیگر چهره‌‌‌های تندرو مانند جان بولتون و مایک پمپئو حضور ندارند.

ترامپ دیگر با ضدیت اسرائیل علیه ایران همراهی نمی‌‌‌کند. 

در شرایط فعلی بزرگ‌ترین مانع عادی‌سازی روابط ایران و غرب، ادعای حمایت ایران از جنگ روسیه است.

مزیت رئیس‌‌‌جمهور شدن ترامپ این است که احتمال پایان یافتن جنگ روسیه بیش از رئیس‌جمهور شدن بایدن است.

هفتم اینکه دولت‌‌‌هایی مانند امارات و عربستان هم‌اکنون به‌خوبی درک کرده‌‌‌اند که خروج از برجام، ضربه‌‌‌ای به برنامه هسته‌‌‌ای ایران نزد. 

در حال حاضر آنها روابط مناسبی با ایران دارند.

مجموع دلایل یادشده نشان می‌دهد که می‌‌‌توان با ترامپ بهتر توافق کرد. این تهران است که باید تصمیم بگیرد./ دنیای اقتصاد

منبع:ایران جیب