مبلغ عیدی کارگران ساعتی و پاره وقت اعلام شد

کارشناسان حوزه کار بر این باورند که کاهش قدرت خرید کارگران نه تنها به تولید داخلی آسیب می‌زند، بلکه پیامدهای اجتماعی و اقتصادی بسیاری را نیز به دنبال دارد. از این رو، پرداخت به موقع حقوق و دستمزد و سایر مطالبات قانونی کارگران می‌تواند به عنوان یکی از عوامل مؤثر در رونق تولید و ایجاد روابط مثبت میان کارگر و کارفرما به شمار آید.

طبق قانون تعیین عیدی و پاداش کارگران که در سال ۱۳۷۰ تصویب شد، کارفرمایان کارگاه‌های مشمول قانون کار موظف هستند به هر یک از کارگران خود، در ازای یک سال کار، معادل ۶۰ روز از آخرین مزد کارگر به عنوان عیدی و پاداش پرداخت کنند. همچنین مبلغ پرداختی نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند. این مبلغ به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه‌ها مشغول به کار بوده‌اند نیز به نسبت ایام کارکرد محاسبه و پرداخت می‌شود.

در صورتی که کارگر به صورت ساعتی، پاره‌وقت یا فصلی مشغول به کار باشد، میزان عیدی و پاداش وی به نسبت ساعات کار یا مدت کارکرد محاسبه می‌شود. برای کارگران ساعتی، که حقوق ماهانه ثابت ندارند، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت مبنای محاسبه قرار می‌گیرد. کارگران فصلی و کارگران کارمزدی نیز به همین ترتیب، عیدی و پاداش خود را بر اساس مدت زمان و نوع کار محاسبه می‌کنند.

همچنین، برای کارگران اخراجی، استعفا داده یا بازنشسته شده، عیدی و پاداش به نسبت مدت کارکردشان محاسبه و پرداخت می‌شود. این قانون شامل کارگران آزمایشی نیز می‌شود؛ به این معنی که کارگران در دوره آزمایشی نیز مستحق دریافت عیدی و پاداش خواهند بود.

بر اساس ماده ۷۴ قانون کار، ایام مرخصی استعلاجی که به تأیید سازمان تأمین اجتماعی رسیده باشد، جزو سابقه کاری کارگران محسوب می‌شود و در محاسبه عیدی و پاداش سالانه لحاظ می‌گردد.

در خصوص زمان پرداخت عیدی و پاداش، طبق قانون، پرداخت عیدی باید در پایان سال انجام گیرد، اما کارفرمایان می‌توانند پرداخت‌های علی‌الحساب را در طول سال انجام دهند. بر اساس مصوبه شورای عالی کار، حداقل و حداکثر میزان عیدی به ترتیب معادل دو ماه و سه ماه پایه حقوق است. برای سال ۱۴۰۳، حداقل دستمزد کارگران ۳۵ درصد افزایش یافت، بنابراین حداقل عیدی برای کارگران به ۱۴ میلیون و ۳۳۲ هزار تومان و حداکثر آن به ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید.