اتاق بازرگانی اصفهان

«اتاق دهم اصفهان؛ اتاق نسل سوم»

اصفهان، نصف جهان و شهر قصه‌های نهان، از گذشته‌های دور به خاطر ویژگی‌های جغرافیایی و امکانات خدادادی‌اش مرکز دادوستد و کسب‌وکار بوده است. به دلیل اهمیت و جایگاه این استان در اقتصاد کلان ملی، تشکل‌ها و اصناف اقتصادی مهم و کلیدی با محوریت بزرگان حوزه‌های اقتصادی گوناگون در آن شکل گرفته که مهم ترین آن اتاق بازرگانی، صنایع ، معادن و کشاورزی است.

از سال 1310 که اولین بنیان اتاق شکل گرفت تا پایان دوره هشتم اتاق در سال 1397 محور تمرکز و توجه فعالیت ها، گستره چتر حمایتی اتاق ها به حوزه‌های گوناگون بوده به نحوی که ابتدا بازرگانان در زیر یک چتر قرار گرفتند و سپس در سال 1337 صنعت‌گران و معدن‌کاران به این مجموعه پیوستند و سرانجام در سال 1392 چتر پوشش‌دهی به کشاورزان نیز گسترش یافت.

پیشینه اتاق بازرگانی اصفهان

شاید بتوان نخستین تجربه تاریخی اصفهان را در این زمینه تاسیس نظامیه این شهر به ابتکار خواجه نظام الملک، وزیر دانشمند ملکشاه سلجوقی برشمرد.
دیگر واقعه تأثیرگذار در عرصه صنعت و بازرگانی این شهر، به هنگام سلطنت شاه عباس کبیر و به همت وزیر دانشمند و فرزانه وی شیخ بهائی روی داد .تأسیس بازار تفنگ سازان، بازار ریخته گران، بازار آهنگران و چندین و چند بازار دیگر در این عصر که استمرار فعالیت برخی از آنها را همچنان می توان شاهد بود، در شمار درخشان ترین اقدامات تجاری صنعتی این عصر است.
شاید بتوان سهم اصفهان را در تعالی فرهنگی، هنری و صنعتی ایران طی دوران حکومت ناصرالدین شاه قاجار، به برکت وجود مردی بزرگ به نام میرزا تقی خان امیر کبیر بیش از دیگر نقاط کشور دانست ضمن آنکه در این میان، چشم پوشیدن بر حمایت های همه جانبه ظل السلطان نیز، قضاوتی به دور از انصاف خواهد بود.